      | "วัดจะดีก็เพราะมีชาวบ้านช่วย บ้านจะสวยก็เพราะวัดดัดนิสัย" หากวัดและพระสงฆ์จะช่วยจรรโลงพระพุทธศาสนา ก็ให้เริ่มที่การปฏิบัติตามพระธรรมวินัยอย่างเคร่งครัด แล้วทำงานวิชาการ เทศน์-สอน-เผยแผ่พระพุทธธรรมสู่ชาวบ้านให้ทั่วถึง วัดใดมุ่งทำกิจกรรม ทำธุรกิจ สร้างถาวรวัตถุ -โบสถ์วิหาร-อาคาร ฯลฯ ประกอบพิธีกรรมอิทธิปาฏิหารย์ เสกเป่า ลวงล่อนอกพระธรรมคำสอน ควรถูกปฏิเสธจากญาติโยม การสร้างรูปปั้นเพื่อเชิดชูบูชาหลวงพ่อ หลวงตา หลวงปู่ พระเกจิอาจารย์ชื่อดังต่างๆ นับวันจะมากขึ้น จนเกือบลืมพระพุทธองค์ผู้ทรงตรัสรู้ให้พระธรรมคำสอนเรา สาธุชนพึงหยุดการสนับสนุนการสร้างหุ่นรูปปั้นพระสงฆ์เกจิอาจารย์ทั้งหลายโดยสิ้น แล้วหันกลับมาบูชาพระธรรมคำสอนของพระพุทธองค์เป็นหลัก จะกราบไหว้บูชาก็เฉพาะพระพุทธรูปเพียงเท่านั้น พระพุทธองค์คือผู้ให้กำเนิดพระธรรมคำสอนแห่งศาสนาพุทธ ส่วนพระสงฆ์นั้นมาจากคนธรรมดาที่สละอุทิศตนอุปสมบทเข้าสู่บวรพุทธศาสนา เพื่อทำหน้าที่เผยพระธรรมคำสอนของพระพุทะเจ้า มิพึงควรที่จะมาสมอ้างเอาพระพุทธธรรมเป็นคำสอนของสงฆ์เอง พระสงฆ์ควรแสดงความเคารพบูชาพระธรรมคำสอนของพระพุทธองค์ด้วยการอ้างอิงพระไตรปิฎกทุกครั้งที่แสดงพระธรรมเทศนา ทุกเพลาที่เผยแผ่หลักธรรมแห่งพระพุทธศาสนา หลวงพ่อ หลวงตา หลวงปู่ และพระสงฆ์ทุกรูปจึงควรต้องศึกษาพระธรรมจากพระไตรปิฎกอย่างเคร่งครัดถ่องแท้ก่อนแสดงธรรม "วัดจะดีก็เพราะมีชาวบ้านช่วย บ้านจะสวยก็เพราะวัดดัดนิสัย" คำพูดอันงดงามนี้ได้ยินมาแต่เด็กเวลามีงานวัดข้างบ้าน สามชุก สุพรรณบุรี เราเหล่าพุทธศาสนิกชนพึงใคร่ครวญวิธีทำบุญใหม่ เข้าวัดเพื่อแสวงหาพระธรรมคำสอน ฟังเทศน์ธรรม ปุจฉา-วิสัชนาธรรมกับพระสงฆ์ เป็นหลัก ทำบุญตามที่ควร ทำบุญตามที่เห็นควร หมายถึงทำบุญเพื่อให้พระสงฆ์ได้มีปัจจัยสี่พอเพียง แล้วเติมปัจจัยที่ห้าคือพุทธปัญญา ด้วยการสร้างหอสมุดให้ทุกวัดมีพระไตรปิฏกครบถ้วนทุกฉบับ มีหนังสือเกี่ยวกับพระพุทธศาสนาและศาสนาอื่นให้พอเพียงสำหรับการศึกษาพระศาสนาของสงฆ์ ใครก็ตามที่บวชเป็นสงฆ์ ไม่ว่าจะบวชเพื่อศึกษาและเผยแผ่พระพุทธธรรม หรือบวชระยะสั้นตามประเพณี หากไม่ศึกษาพระไตรปิฎกจนเข้าใจถ่องแท้ ไม่ควรให้สึก! หากไม่พร้อมก็ไม่ควรบวชแต่ต้น พ่อแม่ที่อยากเห็นบุตรชายได้บวชเรียนก็ควรเคร่งครัดว่าเมื่อลูกได้บวชแล้วก็ต้องได้เรียนด้วย ทำได้ดั่งนี้แล้วจะเกิดผลบุญโดยแท้ สำหรับเราชาวบ้านชาวพุทธศาสนิกชนธรรมดาๆ ทุกบ้านควรมีพระไตรปิฏกประจำบ้าน จะเป็นแบบไหนก็ได้ ฉบับเต็มของมหามกุฎราชวิทยาลัย หรือฉบับมหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย หรือฉบับวัดยานนาวา ฯลฯ ก็ได้ พระไตรปิฎกฉบับสำหรับประชาชน เป็นฉบับย่อ โดยอาจารย์สุชีพ ปุญญานุภาพ เหมาะที่สุดสำหรับประชาชนและห้องสมุดประชาชนทั่วไป ส่วนเด็กและเยาวชนก็ควรได้อ่านหนังสือเกี่ยวกับพระไตรปิฎกที่เขียนให้เฉพาะเยาวชน หรือคำบรรยายพระไตรปิฏก โดยอาจารย์เสฐียรพงษ์ วรรณปก ก็ได้ หนังสือตำรา "พุทธธรรม" โดยพระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต) ชุดใหญ่ 6 เล่มจบ หรือแบบย่อเล่มเดียวจบ เป็นหนังสือสำคัญมากที่ห้องสมุดทุกแห่งต้องมี และทุกบ้านควรมี ชาวพุทธทั้งพระสงฆ์และฆราวาส ก็ควรอ่านพระมหาคัมภีร์อัลกุรอ่าน และพระคัมภีร์ไบเบิ้ลด้วย เพื่อให้การใช้ชีวิตร่วมสังคมไทยเป็นสุขสงบสุนทรีย์ยั่งยืน ทุกวัด ทุกโรงเรียน ต้องมีห้องสมุดมีหนังสือพระไตรปิฎก และพระคัมภีร์ศาสนาต่างๆให้มีจำนวนมากพอสำหรับแบ่งปันสู่ชุมชน ได้ยืมไปอ่านได้ทั่วถึง ปีที่แล้วผมฝากอธิบดีกรมศิลปากรไปคิดจัดทำร่าง พรบ.หอสมุดแห่งชาติ เพื่อให้มีสาขาหอสมุดแห่งชาติทุกอำเภอทั่วประเทศ มีหนังสือดีให้อ่านครบถ้วน เรื่อง พรบ.หอสมุดแห่งชาติ ที่ว่านี้ เมื่อปี 2550 คุณพิชัย วาสนาส่งและคณะ สนช. - ซึ่งผมเป็นส่วนหนึ่งในคณะด้วย - เคยเตรียมจัดทำร่างพระราชบัญญ้ติฯ แต่เสร็จไม่ทันเพราะมีการยุบสภานิติบัญัติแห่งชาติไปก่อน เพื่อหลีกทางให้ประเทศไทยมีประชาธิปไตย โดยเร็ว แล้วเรื่องร่างพระราชบัญญัติหอสมุดแห่งชาติก็หายไป รัฐบาลไทยหลังปี 2551 เป็นต้นมา ไม่เคยสนใจการสร้างห้องสมุดให้ประชาชนทั่วประเทศ จึงไม่เคยคิดทำร่างพระราชบัญญัติหอสมุดแห่งชาติ อีกเลย สมเกียรติ อ่อนวิมล 14 มีนาคม 2558 |
ผมเองก็บวชเพียงเดือนเดียว เมื่อปี พ.ศ. 2512 ครั้งเป็นหนุ่มเข้าเรียนมหาวิทยาลัยปีที่หนึ่งแล้ว บวชตอนปิดเทอมที่วัดสามชุก และจำวัดที่วัดสามชุกรัตนโภคาราม (วัดวิมลโภคาราม ปัจจุบัน) อำเภอสามชุก จังหวัดสุพรรณบุรี เป็นการบวชตามประเพณีเพื่อตอบแทนพระคุณพ่อแม่ ไม่ได้มีโอกาสหรือเวลาศึกษาพระธรรมหรือพระไตรปิฎกเลย เพียงแค่ท่องบทสวดมนต์ทำวัตร เดือนเดียวก็ยังไม่ได้อะไรเป็นสรณะ ปลงอาบัติตอนสึกก็ยังต้องว่าตามหลวงพ่อพระอุปัชฌาย์ การศึกษาพุทธศาสนาและศาสนาอื่นในชีวิตจึงได้จากการอ่าน การเสวนา การทำงานข่าวสาร และการเดินทางท่องเที่ยว
