|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
"... the President clings to his assertion like a drunk to an empty gin bottle...if he doesn’t show more respect for the truth most Americans may conclude he’s a fake President."
"ท่านประธานาธิบดีเกาะคำกล่าวหาของท่านเหมือนคนเมากอดขวดเหล้าเปล่า...ถ้าท่านไม่แสดงความเคารพในความจริงมากกว่านี้ คนอเมริกันส่วนใหญ่อาจคิดว่าท่านเป็นประธานาธิบดีตัวปลอมก็เป็นได้" 
A President’s Credibility
Trump’s falsehoods are eroding public trust, at home and abroad. ความน่าเชื่อถือของประธานาธิบดีทรัมพ์ทั้งในประเทศและต่างประเทศกำลังตกต่ำเสียหาย เพราะท่านเอาแต่พูดความเท็จ March 21, 2017 7:28 p.m. ET If President Trump announces that North Korea launched a missile that landed within 100 miles of Hawaii, would most Americans believe him? Would the rest of the world? We’re not sure, which speaks to the damage that Mr. Trump is doing to his Presidency with his seemingly endless stream of exaggerations, evidence-free accusations, implausible denials and other falsehoods. The latest example is Mr. Trump’s refusal to back off his Saturday morning tweet of three weeks ago that he had “found out that [Barack] Obama had my ‘wires tapped’ in Trump Tower just before the victory” on Election Day. He has offered no evidence for his claim, and a parade of intelligence officials, senior Republicans and Democrats have since said they have seen no such evidence. Yet the President clings to his assertion like a drunk to an empty gin bottle, rolling out his press spokesman to make more dubious claims. Sean Spicer—who doesn’t deserve this treatment—was dispatched last week to repeat an assertion by a Fox News commentator that perhaps the Obama Administration had subcontracted the wiretap to British intelligence. That bungle led to a public denial from the British Government Communications Headquarters, and British news reports said the U.S. apologized. But then the White House claimed there was no apology. For the sake of grasping for any evidence to back up his original tweet, and the sin of pride in not admitting error, Mr. Trump had his spokesman repeat an unchecked TV claim that insulted an ally. The wiretap tweet is also costing Mr. Trump politically as he hands his opponents a sword. Mr. Trump has a legitimate question about why the U.S. was listening to his former National Security Adviser Michael Flynn, and who leaked news of his meeting with the Russian ambassador. But that question never gets a hearing because the near-daily repudiation of his false tweet is a bigger media story. FBI director James Comey also took revenge on Monday by joining the queue of those saying the bureau has no evidence to back up the wiretap tweet. Mr. Comey even took the unusual step of confirming that the FBI is investigating ties between the Trump election campaign and Russia. Mr. Comey said he could make such a public admission only in “unusual circumstances,” but why now? Could the wiretap tweet have made Mr. Comey angry because it implied the FBI was involved in illegal surveillance? Mr. Trump blundered in keeping Mr. Comey in the job after the election, but now the President can’t fire the man leading an investigation into his campaign even if he wants to. All of this continues the pattern from the campaign that Mr. Trump is his own worst political enemy. He survived his many false claims as a candidate because his core supporters treated it as mere hyperbole and his opponent was untrustworthy Hillary Clinton. But now he’s President, and he needs support beyond the Breitbart cheering section that will excuse anything. As he is learning with the health-care bill, Mr. Trump needs partners in his own party to pass his agenda. He also needs friends abroad who are willing to trust him when he asks for support, not least in a crisis. This week should be dominated by the smooth political sailing for Mr. Trump’s Supreme Court nominee and the progress of health-care reform on Capitol Hill. These are historic events, and success will show he can deliver on his promises. But instead the week has been dominated by the news that he was repudiated by his own FBI director. Two months into his Presidency, Gallup has Mr. Trump’s approval rating at 39%. No doubt Mr. Trump considers that fake news, but if he doesn’t show more respect for the truth most Americans may conclude he’s a fake President. Appeared in the Mar. 23, 2017, print edition. ❉ บทวิจารณ์ ❉The Wall Street Journal เป็นหนังสือพิมพ์แนวอนุรักษ์นิยม เป็นของมหาเศรษฐี Rupert Murdoch ผู้สนับสนุน Donald Trump มาตลอด การที่กองบรรณาธิการประชุมตกลงกันทำบทบรรณธิการตำหนิวิพากษ์ Trump อย่างรุนแรงครั้งนี้ ถือเป็นปรากฏการณ์สำคัญของวงการสื่อสารมวลชน วารสาร CJR ของคณะสื่อสารมวลชนมหาวิทยาลัย Columbia จึงลงบทวิจารณ์เชิงวิชาการต่อปรากฏการณ์ครั้งนี้ มีสื่อมวลชนอื่นอีกหลายรายก็สนใจวิจารณ์เรื่องนี้เช่นกัน
Unpacking WSJ’s ‘watershed’ Trump editorial
By Pete Vernon, CJR MARCH 22, 2017 The Wall Street Journal, an outlet that has faced criticism including from within its own newsroom for soft news coverage of President Trump, this morning published a scathing editorialquestioning Trump’s credibility and comparing his inability to admit error to an alcoholic clinging to an empty bottle. The piece represents a shift in the paper’s institutional editorial voice, which has generally supported Trump. The newspaper is known for a conservative bent on its editorial pages, but Trump has created rifts among editorial-board members as well as opinion columnists. The unsigned editorial suggests a rare alignment with the desire of the Journal’s news reporters to aggressively hold Trump and his truth-starved claims to account. You don’t typically see WSJ reporters sharing the paper’s editorials on social media, but several journalists tweeted this one. Sign up for CJR's daily email Just as the Trump phenomenon has rewritten the rules of journalism writ large, it’s also drawn attention and in some cases, strain, to the traditional wall between opinion and news operations at many of the nation’s premier media outlets. Over the weekend, BuzzFeed’s Steven Perlberg reported that a “civil war” had broken out between news and opinion within the Times over a piece published last Friday by writer and former UK Member of Parliament Louise Mensch. The basic battle lines are drawn as follows: Mensch, who gained notoriety for tough parliamentary questioning during the News of the World phone-hacking scandal, reported in November that a Foreign Intelligence Surveillance Act court had issued a warrant allowing the FBI to review communications between members of the Trump campaign and Russian officials. After she was given space in the op-ed pages of the Times to write a piece based on that reporting, journalists from the paper who have been unable to corroborate the issuing of the FISA warrant spoke up. Times National Security Reporter Charlie Savage linked to the op-ed in a tweet, and wrote of Mensch’s column, “Please note that the NYT newsroom disagrees.” The battle at the Times highlights a divide between news and editorial sides of newspapers that stretches back more than 150 years but is often misunderstood by casual readers. Since at least the days of Horace Greeley’s New York Tribune and Henry Jarvis Raymond’s New York Daily Times, mass-market newspapers have enforced a distinction between the reported pages of the paper and those given over to opinionating. In practice, this means that reporters sometimes find their work contradicted or criticized within the pages of their own paper. One recent example, in addition to that of Mensch and the Times, comes from The Washington Post, in which a September editorial argued against a pardon for former National Security Agency contractor Edward Snowden. The Post, of course, shared a 2014 Pulitzer Prize for public service for reporting based directly on leaked information that Snowden had provided. Three days after the Post’s editorial board spoke out against clemency, Media Columnist Margaret Sullivan penned a forceful piece arguing the exact opposite. The battles at the Times and Post are, in one sense, signs of health, showcasing the independence of both the newsrooms and editorial pages. “I never discuss editorial or op-ed assignments with newsroom editors or reporters,” Post Editorial Page Editor Fred Hiatt told CJR in an email. “I report directly to the publisher, as does our executive editor, Marty Baron. We are friendly but I do not discuss my plans with him and he does not discuss his plans with me.” Like Hiatt, New York Times Editorial Page Editor James Bennet reports directly to the paper’s publisher. But not every newspaper has such a rigid firewall. At the Los Angeles Times, Nicholas Goldberg reports to Davan Maharaj, who holds the dual title of editor-publisher, while at The Philadelphia Inquirer, Editorial Page Editor Harold Jackson reports to the paper’s editor. Jackson says that, though the wall between news and editorial at the Inquirer is not as firm as it once was, “There is nothing any different than how we’ve always operated…In most cases, there is no conversation. The wall remains, but it’s not as rigid as in the past.” For readers, however, that divide, no matter how firm, is often viewed as a distinction without a difference. “We have readers who’ve been reading the paper their whole lives and who understand those distinctions very well,” says Goldberg of the LA Times. “But, of course, we have plenty of readers who don’t understand the distinctions we’ve spent years and years trying to make. We get lots of letters from people who say, I read your editorial on such-and-such and it was biased. We have to write back and say, Yeah, this is the part of the paper where we’re allowed to be biased. We’re allowed to not be quite as objective and to draw conclusions.” The Inquirer’s Jackson, who has served on the editorial boards of three different newspapers, agrees. “Most readers do not [understand the distinction],” he says. “Most readers believe there is collusion between the editorial writers and the news writers and editors, that one reflects the other.” The conflict between news and commentary isn’t limited to newspapers. Reporters at Fox News were recently forced to disavowon-air statements by legal analyst Judge Andrew Napolitano claiming that a British intelligence service aided then President Obama in wiretapping Trump during the campaign. Shepard Smith’s frustration was evident as he looked into the camera and said, “Fox News knows of no evidence of any kind that the now President of the United States was surveilled at any time in any way, full stop.” All of the editorial editors CJR spoke with expressed the importance in educating the public about the wall between news and opinion, but increasing media literacy remains a challenge the industry has yet to solve. In the face of controversies like the one at the Times over Mensch’s column, the Post’s Hiatt sees value in maintaining and making clear the divide between different sections of newspapers. “It’s important to the newsroom to be able to tell sources and readers, truthfully, that they have nothing to do with opinions expressed by the editorial board,” he says. “It’s important to us on the opinion side to be able to assure readers that we operate with total independence—independence from the newsroom as well as from advertising—and that we come to our views based exclusively on the merits of any given issue.” Reference: Columbia Journalism Review Has America ever needed a media watchdog more than now? Help us by joining CJR today.Pete Vernon is a CJR Delacorte Fellow. Follow him on Twitter @ByPeteVernon. |
THE TWEETS BEHIND HER BACK
Trump Tweets behind Merkel’s back
Donald J. Trump Verified account @realDonaldTrump 9h 9 hours ago “Despite what you have heard from the FAKE NEWS, I had a GREAT meeting with German Chancellor Angela Merkel. Nevertheless, Germany owes.....vast sums of money to NATO & the United States must be paid more for the powerful, and very expensive, defense it provides to Germany!” Trump made the above statement in two tweets. It is not a nice thing to say behind chancellor Angela Merkel’s back immediately after she left the White House. If Trump were a gentleman he would have had the courage to say it in front of her and get the bilateral negotiation going. Here are some useful talking points from me:
Somkiat Onwimon 19 March 2017 05:45 BKK Time HEALTHCARE:
AMERICA vs. THAILAND The American system is complicated while the Thai counterpart is kept simple and almost free. But both are politicized beyond the cure of medical science. American healthcare system is complicated, so complicated it’s become the most serious political issue. In Thailand, on the contrary, we simply provide almost free state-run hospital healthcare to everyone, rich or poor. For developing countries to be able to provide free healthcare to their citizens they must have enough state-run hospitals and keep drug cost down. For any country to be able to provide good healthcare system to its citizens, drug, doctor, and hospital service cost must be kept down to respectable minimum level. Medical science education in Thailand produces doctors and nurses who go on working in state-run and private hospitals around the countries. Those Thai doctors and nurses who are educated abroad usually return home to work in both private and state-run hospitals. It’s normal to find doctors from Thai state-run hospitals working double shifts at private hospitals. By medical science qualification, healthcare and hospital facilities in Thailand, state-run or private, are world-standard, if not world-class. In Thailand, those who can afford and prefer private hospitals do so out of want for luxury and convenience, not solely for the quality of care. Both private and state-run hospital facilities in Thailand provide basically good quality-services., regardless of the difference in hospital bills. Thailand has for many years been among the world's top destination for medical tourism, many from the Middle East, Japan, Europe, and even America. However, the best healthcare, to me, is personal healthcare. I keep myself healthy by living and eating moderately, and a regular exercise. At 68 I have been healthy all along with no serious health issues. But accidents could not be avoided at any age. Healthcare plan is still important. I once had an eye operation at Phaya Thai 2, a private hospital, by a doctor from Raj Vithee Hospital, a government-run hospital. Over 18 months ago I survived a serious road accident. My broken bones operation at Vibhavadi Hospital was performed by in-house Vibhavadi doctors together with some experts from an army hospital. This is a living proof that best doctors in private hospitals in Thailand are usually students of doctor-professors at state hospitals - Chulalongkorn, Siri Raj, Mahidol, Pra Mongkut, etc. In a 'so-called' free and democratic society like America, doctors (and lawyers) fees play an important role in keeping society so unequal and less democratic. Doctors and lawyers of America can rise up and unite, and MAKE AMERICA GREAT AGAIN by lowering their fees - just kidding! Somkiat Onwimon 15 May 2017 'ORIENTALS'
เป็นคำหยามหมิ่นคนเชียในอเมริกา 'ORIENTALS' สำหรับคนอเมริกัน ถือเป็นคำหยามหมิ่นและเหยียดผิว เมื่อต้นปีที่แล้วจึงออกกฎหมายมีผลย้อนหลังห้ามใช้คำนี้ในเอกสารรัฐการ ผมคิดว่า 'Orientals' เป็นคำน่ารัก สะท้อนความงดงามของวัฒนธรรมเอเชียตะวันออก. เมื่อปี 2016 Grace Meng, ส.ส.อเมริกันเชื้อจีน, เห็นว่า "Orientals" เป็นคำไม่เหมาะสม ไม่สมควรจะใช้ในกฎหมายใดๆของสหรัฐฯ เพราะเป็นคำที่แสดงอาการดูถูกคนเอเชีย และคนอเมริกันเชื้อสายเอเชีย จึงเสนอกฎหมายให้ยกเลิกการใช้คำว่า "Orientals" นี้ อย่างเป็นทางการ กฎหมายผ่านรัฐสภา และมีผลบังคับใช้เมื่อปี 2016 โดยให้ใช้คำว่า 'Asian American' แทน ทำนองเดียวกับการใช้คำว่า 'African American' แทนคำว่า 'Negro' เมื่อวันที่ 4 กุมภาพันธ์ 2017 Mike Bost, สมาชิกสภาผู้แทนสหรัฐอเมริกา แห่งรัฐ Illinois, พูดว่า “You know the cleansing that the Orientals used to do where you’d put one person out in front and 900 people yell at them?” เป็นการพูดแสดงความไม่พอใจที่เวลาไปประชุมพบประชาชนที่หอประชุมท้องถิ่นแล้วมีคนมายืนตะโกนต่อว่ากันมากในระนี้ที่การเมืองสหรัฐฯกำลังแบ่งข้างชัดเจน เขาจึงเปรียบการระดมคนไปสร้างปัญหาด่าว่าผู้บรรยายในที่ประชุมนั้นเหมือนกัยที่จีนคอมมิวนิตส์ทำสมัยหนึ่ง พอพูดเสร็จแล้ว ส.ส. Bost พูดเสร็จแล้วนึกขึ้นมาได้ว่าการใช้คำว่า ‘Orientals’ เป็นเรื่องไม่เหมาะสม เพราะคนอเมริกันเชื้อสายเอเชีย โดยเฉพาะคนจีนรู้สึกว่าคำว่า ‘Orientals’ เป็นคำดูถูกเหยียดผิวคนเชื้อสายจีนหรือเอเชียในอเมริกา เพราะเมื่อปี 2016 มีกฎหมายห้ามใช้คำว่า ‘Orientals’ ในกฎหมายต่างๆทั้งหมดแล้ว ส.ส.ผู้นี้เลยต้องกลับมาขอโทษประชาชนที่ใช้คำว่า 'Orientals' โดยเหตุที่ว่าชาวอเมริกันส่วนหนึ่งถือเป็นคำไม่สุภาพและเหยียดหยามคน 'Asian Americans' เหมือนกับการใช้คำว่า 'Negro' กับคนผิวดำ คนอเมริกันเข้าใจไปอย่างนี้ได้อย่างไร ว่าคำว่า 'Oriental' ไม่สุภาพและเป็นอาการเหยียดหยามคนเชื้อสายจีน วรรณกรรมในอดีต ใช้คำว่า 'Oriental' เป็นคำงดงาม สุนทรีย์ romantic คำใช้ในงานวรรณกรรมในอดีตสะท้อนความ อัศจจรย์ เป็นเอกลักษณ์ของชาวเอเชียตะวันออก โดยเฉพาะชาวจีน "Orient" ใช้เป็นชื่อนาฬิกาชั้นดีของญี่ปุ่น และเป็นชื่อสายการบินในเอเชีย และ ชื่อโรงแรม 'The Oriental' ยังเป็นชื่อที่ยิ่งใหญ่ของโรงแรมระดับนำของโลกที่กรุงเทพฯ เป็นเรื่องของการซึมซับรับรู้ทางประวัติศาสตร์วัฒนธรรมและประสบการณ์ของต่างบริบทสังคม คนอเมริกันเชื้อสายจีนมีประสบการณ์ชีวิตที่ต่างไปจากคนเอเชียตะวันออกที่เกิดและเติบโตที่ The Orient มิได้จากบ้านเกิดไปตั้งรกรากใหม่ที่ไหน ___________________ Asian Americans think 'Orientals' is an offensive word. This is puzzling to me. 'Oriental', in many classic literatures, has been used as a romantic term describing the exotic East. 'The Orient' refers to the colorful people and culture of East Asia, China in particular. The word 'Orient' and 'Oriental' have positive connotation throughout Asia even today. By classic definition, any place east of Istanbul is the Orient. Marco Polo traveled to the orient to serve Kublai Khan also by way of Istanbul. The Orient Express connects Europe with Istanbul, where Europe meets the Orient, and on which a murder was committed - thanks to Agatha Christie who made the word 'Orient' so thrilling. We now can fly Orient Air to Japan and buy an Orient watch. Then fly back to Bangkok for a few night stay at 'The Oriental', the best hotel in the world, where Joseph Conrad frequented during his time of 'Lord Jim', and other famous novels. They even named a room after him. Get your orientation right and you will love the Orient and the Orientals. No matter what Asian Americans think of their place in American cultural context, I still feel that the word 'Oriental' is exotically romantic. Somkiat Onwimon 5 March 2017 |
❉ ARCHIVES ❉
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
❉ LIBRARY CLASSICS ❉
'Utopia' แปลว่า 'Nowhere', 'ไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน' แต่มีคนไปมาแล้วกลับมาเล่าให้ฟังว่าเหมือนเมืองในฝัน ในจินตนาการ อุดมสมบูรณ์ เสรี เป็นมิตร สันติสุข เป็นประชาธิปไตยแบบที่ไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน อยากไปอีก แต่ก็ไปไม่ถูก เพราะเป็นดินแดนแห่งความงดงามในวิถีชีวิต ที่มนุษย์สร้างไม่เป็น
|
บทสนทนาเรื่อง Atlantis ทวีปที่ล่มสลายในอดีตกาล
จนผู้คนในโลกปัจจุบันคิดว่า Atlantis นั้นมีอยู่จริงในสมัยโบราณ แต่ไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหย ล่มสลายไปอย่างไร และตรงไหน ทุกวันนี้ก็ยังตามต้นหา Atlantis กันอยู่ Plato เป็นคนเดียวที่พูดถึง Atlantis ที่ได้ยินมา พูดไว้สั้นๆ ไม่จบความ เลยทำให้โลกฉงนมาจนทุกวันนี้ |
หนังสืออมตะ สังเกตประชาธิปไตยแบบรากหญ้าที่ทรงอิทธิพลต่อความคิดของคนอเมริกันและยุโรปในศตวรรษที่ 19 ผลงานการเดินทางเรียนรู้วิเคราะห์ประชาธิปไตยในอเมริกา ในปี 1831-1832 เป็นหนังสือได้รับความนิยมในอเมริกาเป็นอย่างสูง โดยเฉพาะในอมู่นักคิด นักการเมือง และนักศึกษารัฐศาสตร์
|
สัตวาธิปไตย..สัตว์ทุกตัวเท่าเทียมกัน เพียงแต่ว่ามีสัตว์บางตัวเท่าเทียมมากกว่าตัวอื่น เท่านั้นเอง วรรณกรรมการเมืองแบบสังคมนิยมประชาธิปไตยของ George Orwell นักเขียนชาวอังกฤษ ผู้เตือนโลกได้ล่วงหน้าเสมอถึงสิ่งที่จะเกิดในอนาคต ในฟาร์มสัตว์ เมื่อสรรพสัตว์ได้ประชาธิปไตย โดยการครองอำนาจการปกครองตนเองแล้ว ประชาธิปไตยจึงเริ่มไม่เป็นประชาธิปไตย
|
งานวรรณกรรมการเมืองอีดเรื่อง โดย Goerge Orwell หลอกหลอนนักการเมือง และนักอำนาจนิยมมาถึงวันนี้ โดยเฉพาะในอเมริกา ยุคที่ Donald Trump หาเสียงปั้นน้ำให้เป็นตัว สร้างความหวาดกลัวในหมู่ประชาชน จนประสพความสำเร็จได้รับเลือกตั้ง ประชาชนโง่เขลา และอ่อนแอ เสมอถ้าเกิดความหวาดกลัว
|
ปรัชญาการเมืองจากมหาตมะ คานธี เรื่องพลังแห่งความจริง และการไม่ใช้ความรุนแรง มหาตมคานธี ไม่ใช่นักปรัชญาแรกเริ่ม แต่นำแนวคิดจากโลกตะวันมาผสมผสานกับปรัชญาโลกตะวันออก ยังผลให้เกิดเป็นพลังนำการต่อสู้ทางการเมือง จนได้รับความชื่นชมยกย่อง หลักอหิงสา และ สัตยเคราะห์ ที่ท่านหล่อหลอมและนำมาใช้เป็นเครื่องมือการต่อสู้ทางการเมือง เป็นความจริงอันอมตะ
|
หนังสือเก่าที่ไม่ล้าสมัยคู่มือการใช้ภาษาอังกฤษซึ่งเป็นที่นิยมของนักศึก ษาและชาวอเมริกันทั่วไป ชาวต่างชาติมีไว้พกติดตัวปรับปรุงการใช้ภาษาอังกฤษของตนด้วยก็ยิ่งดี สั้น กระชับ อ่านง่าย เขียนโดยอาจารย์มหาวิทยาลัย Cornell University แนะนำการใช้ภาษาอังกฤษที่ถูกต้อง อ่านแล้วจะพบว่าคนอเมริกันทุกวันนี้ใช้ภาษาอังกฤษกันอย่างผิดๆมากมาย
|
หนังสือที่อ่าน อ่านแล้วเห็นประโยชน์เชื่อมโยงกับชีวิต นำมาแนะนำเล่าสู่กันฟังต่อ นี่เป็นหนังสื่อเล่มแรกของผม ที่รวมหนังสือที่ผมอ่านไว้กลุ่มแรก ที่อ่านเพื่อพยายามค้นหาประเทศไทยที่กำลังหลงทาง ทั้งกลุ่มผู้นำเอง และประชาชนพลเมือง อ่านแล้วรู้ว่าหนทางที่ถูกต้องเป็นอย่างไร แต่เมื่อผู้นำไม่อ่านหนังสือ ผู้ตามไม่สนใจหนังสือ สังคมก็ย่ำประวัติศาสตร์ ณ รอยเดิม
|
|
|
